"Gün geçmiyor ki, ülkemizde, bölgemizde ve dünyada kanın akmadığı bır tek gün olsun. Ancak, akan bu kanın kardeş kanı olması acımızı daha da derinleştirmektedir. Tarih bize şunu hep göstermiştir ki, her ne için savaşılırsa savaşılsın, insanın ve insanlığın öldüğü her çatışma ve savaşta, kazanan olmadığı gibi, kaybeden yine çatışan ve savaşanlar olmuştur.
Bugün ülkemizde de, adı konulmamış bir savaş olduğu gerçeği, hepimizin malumudur. Sebebi ve sonucu ne olursa olsun, kazananı olmayan ve tam tersine, ülke ve halk olarak kaybedeni bizlerin olduğu acı bir gerçekle karşı karşıyayız. Eğer bir toplum, bir devlet, kırk yıldır devam eden bir sorunu, hep aynı güvenlik ve savaş mantığıyla çözmeye çalışmış ve sonuç alamamışsa, hatta ve hatta sorunu dahada derinleştirmişse, sorumluluk sahibi olanların ve devleti yönetenlerin, durup bir değil, bin defa düşünmesi gerekmektedir. Savaşarak sonuca ulaşılamayacağını bilmek için, artık kahin olmaya gerek yoktur.
Türküyle, Kürdüyle, Alevisi ve sünnisi ile, yeterince ağladık ve gereğinden fazla acı çektik; artık toplum olarak bu acılara seyirci kalmaya ne vicdanımız, ne de inancımız müsaade etmemektedir. Açıkça belirtmek isterim ki, bize ölümleri kanıksatmaya kalkışan ve bize çözüm için savaştan başka seçenek olmadığını dayatan, her kim olursa olsun, günah işlemektedirler. Oysa biz inanç ve vicdan sahibi barış sever insanlar, bu günaha ortak olmak zorunda değiliz. Gençlerin öldüğü/öldürüldüğü, bir ülke ve dünya için, ne bahşedilirse bahşedilsin, biz barışın olmadığı bir dünyada yaşamak istemiyoruz. Bilmeliyiz ki ortadoğu da devam eden çatışmaların temelinde cennet vaadiyle, dünya cehenneme çevirilmek istenmektedir. Biz, insanlığın vicdanına hançer saplayan bu vahşi ve sapıkın düşüncenin karşısında durup, insanlık cephesinde yer alacağız. Bu anlamda dün KJA, DBP, HDK ve HDP'nin 5 Eylül'de başlatacağı süresiz açlık grevi, çözüm ve müzakere için, tarihi bir fırsattır. Buradan bir kez daha belirmek isterim ki, bu fırsat kaçırıldığı taktirde devam eden savaş ikliminin sonuçları bakımından, hepimizin kaybedeceği ve telafisi imkansız bir hale düşüleceği ki; bu da bizim istemediğimiz ama yönetenlerin öngöremediği iç çatışmanın derinleşerek, iç savaşa dönüşeceği gerçekliğidir. Allah muhafaza, bunu aklımızın ucuna bile getirmek istemediğimiz, ancak uzakta olmayan bir sonuç olarak karşımıza çıkması an meselesidir.
Bu bakımdan 1 Eylül Dünya Barış Günü vesilesiyle; savaşın devamında sorumluluk sahibi her kim varsa, savaşın dışında başka bir çarenin, başka bir dermanın olduğu mümkünken, derhal ve koşulsuz olarak silahları susturarak, toplumsal barış için müzakereleri başlatmalıdırlar. 1 Eylül Dünya Barış Gününün insana ve insanlığa yaşama umudu getirmesi dileğiyle..."